به گزارش شهرآرانیوز، مهدی عسگری در جلسه علنی امروز (سهشنبه ۱۲ مهرماه) مجلس شورای اسلامی در مخالفت با برنامههای وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه ما اگر قطعه قطعه شویم اجازه تجزیه ایران عزیز، مقتدر و مستحکم را نخواهیم داد، گفت: ما باید در مجلس صلاحیت وزیر را احراز کنیم یعنی میز وزارت برای هر کسی مناسب نیست؛ در واقع باید یقین پیدا کنیم که فرد معرفی شده شایستگیهای عمومی، مدیریتی، تخصصی و تجربی لازم را دارد.
نماینده مردم کرج، اشتهارد و فردیس در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: شخصیت حقیقی، فرد و علمی وزیر پیشنهادی قابل احترام است، اما بحث ما احراز صلاحیت است که متأسفانه در بحث تعامل وزرای این دولت با مجلس تجربه خوبی نداریم لذا باید مراقب باشیم این موضوع تکرار نشود هر چند این شبهات مطرح شده درباره ایشان را قضاوت نمیکنم، اما این شبهات در حد طرح نیز زیبنده وزیر دولت نخواهد بود.
وی افزود: ما درباره وزارتخانهای تصمیمگیری میکنیم که وزارتخانه ضعفا و محرومان است، مردمی که هیچ چاره و پناهی ندارند و هیچ جا صدایشان شنیده نمیشود ضمن آن که بیش از ۴۰ میلیون نفر از اقشار مهم و عزیز جامعه همچون کارگران و بازنشستگان باید اموراتشان در این وزارتخانه ساماندهی شود بنابراین این وزارتخانه وزیری میخواهد که روحیه تعاملی داشته باشد و از نظر تیپ شخصیتی باید برونگرا و تعاملی باشد، اما ما این ویژگیها را در آقای زاهدی وفا ندیدیم چرا که بارها کمیسیون از ایشان دعوت کرده، اما در کمیسیون حاضر نشده و حتی وقت ندادند اعضای کمیسیون به دفترشان بروند.
عضو کمیسیون صنایع و معادن در مجلس مطرح کرد: زمانی که شما سرپرست وزارتخانهای هستید فارغ از اینکه میخواهید وزیر شوید یا خیر در شرایطی که هر روز بازنشستگان تجمع دارند باید به مجلس بیایید و مشکلات را با تعامل با مجلس حل کنید بنابراین این وزارتخانه نمیتواند به طور مستقل مسائل را حل کند و حتما نیاز به تعامل با مجلس و دستگاههای دیگر دارد، اما ما چنین روحیهای را در وزیر پیشنهادی نمیبینیم.
عسگری تأکید کرد: متأسفانه برنامههای ایشان حتی روی کاغذ هم ضعیف است یعنی آقای زاهدی وفا نتوانسته به عنوان کسی که سه ماه سرپرست وزارتخانه مذکور بوده و تمام اطلاعات و مدارک را داشته است حتی بر روی کاغذ برنامه جامعی را ارائه کند؛ این مهم یا ناشی از دست کم گرفتن مجلس است، یا نتوانسته برای وزارتخانه برنامهریزی درست کند لذا وقتی نمیتواند حتی روی کاغذ برنامه درستی را پیاده کند چطور میتواند در عمل آن را اجرایی کند.